Kerkebuurt
De Kerkebuurt
Soest ontstond als lint dorp op de flanken van de Eng, een uitloper van de Utrechtse Heuvelrug. In de voorlaatste IJstijd, zo’n 170.000 jaar geleden schoof een tientallen meters dik ijsdek de door de grote rivieren afgezette sedimenten op tot een geplooid landschap. De boeren bouwden hun boerderijen als een lint op de glooiingen daarvan met veelal het achterhuis met de stal gericht op het lage weideland waar de koeien graasden en hooi en gras werden geoogst. Rondom de uit de 14e eeuw daterende Oude Kerk ontstond de Kerkebuurt, het hart van het oude Soest. Tot aan de Reformatie werd de aan Petrus en Paulus gewijde kerk beheert door de Benedictijner abdij St. Paulus in Utrecht. In 1580 werden de katholieke erediensten door de Staten van Utrecht verboden. Het ‘nieuwe geloof’ sloeg bij de katholieke boeren van Soest niet echt aan: het duurde een eeuw voordat er een eigen predikant werd benoemd! Zowel het exterieur als het interieur zijn de moeite van het bezoeken waard. Vele sporen uit het verleden vertellen de historie van vele eeuwen. Zo werd er bij de restauratie van 1905 in een verborgen ruimte een aantal beelden gevonden die in de tijd van de Reformatie werden verborgen toen ‘Calvinistische benden’ oprukten naar Soest. Opmerkelijk zijn ook de nog zichtbare krassen in de hoekstenen van de entree. In tijden van epidemieën (pest) schraapten de gelovigen steengruis van de hoekstenen in de overtuiging dat het hen zou helpen te genezen als er wat van het heilige steenpoeder door de maaltijd werd gemengd.
De Kerkebuurt is de oude dorpskern van Soest ontstaan dus in de late middeleeuwen rondom de Oude Kerk (ca. 1350). In de wat jongere toren (1481, 45,5 meter) hangen twee klokken, waarvan de grootste één van de oudste (1506) van ons land is. Aan de achterkant van de kerk bevindt zich een stenen trap. Deze werd vroeger gebruikt door Koningin Emma, die een eigen ingang had naar de kerk. De voormalige begraafplaats rond de kerk is nu als tuin ingericht: de 'Hof van Lof' . De toren van de oude kerk is aangwezen als Rijksmonument.
Recht achter de kerk staat aan de overkant van de weg de voormalige herberg 'De Drie Ringen' (1580) met aan de voorkant een uithangbord en de dorpspomp. Deze herberg speelt een belangrijke rol in het boek 'Ferdinand Huyck' van Jacob van Lennep.
Naast de herberg staat het oude raadhuis en daarachter 'Huisjes. Aan de overkant van de weg ligt het wit gepleisterde voormalige dorpsschooltje. Op de hoek tegenover de herberg kun je de voormalige bakkerij 'De Gezonde Apotheek' met uithangbord zien.
Recht achter de herberg, in het pand uit 1737 met het rieten dak zat eeuwenlang een andere bakkerij. Achter dit pand staat een grote witte villa: de oude pastorie. Hier heeft oudminister-president jonkheer De Geer tot aan zijn dood gewoond. Vanwege zijn vermeende pro-Duitse houding mocht De Geer op aandringen van Wilhelmina van 1947 tot aan zijn dood in 1960 Soest niet zondertoestemming verlaten.
Dat de Kerkebuurt zo goed bewaard is gebleven is vooral te danken aan de Soester ondernemer A.C. van Ee. Hij kocht in de jaren '60 en '70 van de vorige eeuw een groot aantal panden aan om ze vervolgens uit eigenmiddelen te restaureren.
In de kerkbuurt staat een informatiebord waarop o.a. is aangegeven waar de hierboven genoemde panden precies staan. Al vele jaren staat de Kerkebuurt van Soest al bekend als de omgeving waar de jaarlijkse markt oude ambachten wordt georganiseerd op Hemelvaartsdag.
Referentie-ID: 561 - Bron: Redactie Uit in Soest
Uit in Soest houdt graag contact met u over de laatste tips en acties.